ROSALÍA DE CASTRO
(1837 - 1885)
Nace en Santiago de
Compostela o 24 de febreiro do ano 1837, Foi
bautizada cos nomes de María
Rosalía Rita.
En 1856 Rosalía
trasládase a Madrid. Alí casou con Manuel Murguía en
1858 e publicou as súas primeiras obras: o poemario La Flor (1857) e mais a
novela La hija del mar (1859).
En 1863 apareceu (en
Vigo) o seu primeiro grande libro, "Cantares Gallegos", sen
dúbida a base de todo o rexurdimento literario e non literario da Nosa Terra.
A máis relevante escritora das nosas letras tivo
que publicar o seu derradeiro poemario galego, Follas Novas (1880), na Habana e Madrid.
En 1884 publica en castelán En las orillas del Sar.
Rosalía nunca foi unha
muller forte e en 1885 agrávase o cancro que padecía, por iso decide pasar unha
tempada en Carril, na ría de Arousa, xa que antes de morrer quería ve-lo
mar.
Ós 48 anos, o día 15 de
xullo de 1885, morre en Padrón, donde levaba tempo morando, na casa da
Matanza que hoxe está convertida en museo.
Foi enterrada no
cemiterio da Adina, na igrexa parroquial de Iria, á que ela cantara nuns
preciosos versos de Follas Novas.
O 25 de maio de 1891 os
seus restos foron trasladados á igrexa de San Domingos de Bonaval, en Santiago,
ó Panteón de Galegos Ilustres, onde repousa na actualidade.
No centenario da
publicación de Cantares Gallegos,
a Real Academia Galega consagrou o 17 de Maio á celebración do Día das Letras
Galegas, que lle foron dedicadas a Rosalía na súa primeira edición.
O 24 de febreiro está
recollido oficialmente como día de Rosalía de Castro pola
Consellería de Cultura e Educación. Con tal motivo a AELG (Asociación de
Escritores e Escritoras en Lingua Galega) promove unha serie de
actividades para conmemorar o nacemento da nosa poetisa máis
ilustre.Este ano ten especial relevancia a súa obra Cantares
Gallegos, pois cúmprense 150 anos da súa publicación.
Ningún comentario:
Publicar un comentario